Kath Roels
In mijn schilderijen, vind je mijn uitgesproken passie voor de kunst en de zee terug.
Als kind vertoefde ik heel graag in de omgeving van mijn grootouders van zowel vaders- als moederszijde. Ze waren beiden fervente kunstliefhebbers en collectioneurs en in hun huizen hingen de meest impressionante grote schilderijen die voor een heel aparte sfeer zorgden. Bovendien stond elke vakantie met ons gezin ook in het teken van kunstbezoeken, afgewisseld met strand en zee. Kunst en cultuur waren het voedsel voor de geest en achteraf was het altijd zalig genieten op de stranden van Knokke en Spanje.
Ik beschouw mijn eigen werk als 'poëtisch realisme'.
Het is niet aan een kunstenaar om een landschap perfect weer te geven zoals het is; met een smartphone kan iedereen dat tegenwoordig zelf. Het is de bedoeling om het gevoel weer te geven dat de zee en het strandgebeuren oproept. En laat dat nu net voor iedereen anders zijn. Bepaalde elementen worden uitvergroot en andere gewoon weggelaten. Poëzie dus. Er wordt een wankel evenwicht gecreëerd waardoor het plaatje nooit 'af' is.
Ik laat het aan de toeschouwer over om de zee en de sfeer errond naar zijn gevoel te vervolledigen. ‘Mijn werk moet blijven leven. ;-)'
In mijn 'Regatta'-schilderijen zal je bijvoorbeeld nooit een specifieke boot herkennen en de personages kunnen vrij gecompleteerd worden. Heel typerend in mijn werk zijn de mensen. Je denkt dat je de personages 'ziet' bewegen en naarmate je dichter gaat kijken worden ze quasi ongrijpbaar.
